Benvenguda sul Aiga Marina - Sit de Marineta Mazoyer

L’occitan es un aucèl, de los que cantan plen galet, mas que nos parlan tanben.
Te l’an volgut engabiar, mas teneva pas de cantar, de parlar, mai de contar...
Un borrenc foguèt getat : l’Occitan èra amagat, mas pas ges emmoralhat.
La gàbia estropada, los curiós o amorats d’el, an lèu pallevat lo vel.
An ausit dins son canton, cantar tot lo manne dau jorn, l’Occitan, vièlh companhon.
A força de tiralhar, lo petaç s’es estracejat : luènh, lo cant a ressonat...
Es tot pròche d’arribar, lo temps que nòstres escolans, la gàbia, desbarran.
Non sens cruissiment de dents, ja la cadaula limparà : l’occitan s’espandirà.
Diràen virolejar qu’el, coma nos que l’escotam, sèm de liures occitans !

http://www.aigamarina.fr/